रक्ताच्याच माणसांनी दोष अखेरी
प्रारब्धास त्यांच्याच दिले
जिवंत होतो आम्ही येथे जरी
घांव मनापासूनी त्यांनी घातले
नाही करणार प्रतारणा कधीच
करार मी श्वासांसी केला
करुन किव' त्यांनी' माझी
पहारा श्वासावर बसविला
माझ्याचसाठीची भिक्षाही
त्यांनीच लुटली
बाजारात कालच्या
माझी झोळीही विकली...
No comments:
Post a Comment